İlerleyen yaşına rağmen
çalışmaktan vazgeçmeyen Hüsne Nine, okuma yazma bilmediği için sattığı
ekmeklerin hesabını tespihiyle tutuyor. Tespihin bazı boncuklarına müşterilerinin
ismini veren nine, her ismin önüne alınan ekmek kadar boncuk ilmikliyor.
Her sabah bağ ve bahçelere
çalışmaya giden çocuklarını ve torunlarını uğurladıktan sonra il merkezinden
gelen ekmekleri sattığını ifade eden Hüsne İşal, şunları söyledi:
``Hayatım boyunca çalıştım.
Gördüğünüz bağ ve bahçeler 60 yıl aynı yastığı paylaştığım eşimle ikimizin
eseri. Onu kaybedeli 10 yıl olmasına rağmen her gün yeni ölmüş gibi içim
acıyor. Kocam öldükten sonra, 3 yıl pek bir iş yapamadım ama 7 yıldır ekmek
satarak eve katkı sağlıyorum. Tek sıkıntım var; okuma yazma bilmiyorum ve bu
yüzden hesabımı kitabımı tespihle yapıyorum. Oğlum tarladan geldiğinde ben ona
söylüyorum, O da deftere yazıyor. Az da olsa bir şeyler kazanıyor kimselere el
açmıyorum.``
İşitme kaybı dışında hiçbir
sağlık sorunu yaşamadığını belirten Hüsne Nine, ``Arada bir kontrol amacıyla
doktora gidiyorum, doktorlar `turp gibisin Maşallah bizden iyisin` diyorlar.
Sağlığım sıhhatim yerinde, bir de okuma yazma öğrenebilsem gözüm açık
gitmeyecek`` diye konuştu.
Tüm ihtiyaçlarını kendisinin
karşıladığını vurgulayan Hüsne Nine, ev ahalisi bağ ve bahçe işlerine gittiği
zaman gücünün yettiği ölçüde evdeki işleri yaptığını, daha sonra ateş sacında
yemek hazırladığını ifade etti.
Hüsne ninenin oğlu İbrahim
İşal, annesinin ilerlemiş yaşına rağmen kendilerine hiçbir zaman yük olmadığını
belirterek, ``Tek sıkıntısı okuma yazma bilmemesi`` dedi.
Çocuklarının hepsinin kayınvalidesinin elinde büyüğünü söyleyen Hürü İşal ise ev işlerine yardım ettiğini, aile bütçesine katkıda bulunduğunu belirtti.
AA
