Şeker Fabrikaları Şeker Pancarı Çiftçisine ve Üreticisine Satılsın

Son yıllarda ülkemizde nişasta bazlı şekerler (NBŞ) ve yoğunlaştırılmış tatlandırıcıların üretiminin artmasıyla birlikte şeker pancarı üreten çiftçilerimiz ve şeker pancarından şeker üreten fabrikalarımız uluslararası lobilerinde katkısıyla büyük bir baskı altına alınmıştır.

Şeker pancarı dolayısıyla şeker tıpkı buğday gibi stratejik bir üründür. Şeker pancarı üretiminin azalması, bitmesi demek; kırsal kesimde yaşayan insanların şehirlere göç etmesi, şeker üretiminde ve tüketiminde dışarıya bağımlı kalmak, köylerde yaşayan nüfusun azalması, şehirlere göç, çarpık kentleşme ve şeker pancarı atıkları küspe ve melas ele alındığında hayvancılık ve hizmet sektörünün bitmesi gibi sonuçlar doğuracaktır.

Şeker fabrikalarının satılması, şeker pancarı üretimi yapan 350 bin çiftçi ailesinin ve 30 bin şeker fabrikası çalışanının mağdur edilmesi demektir.Üreticisi, Tohumcusu, İşçisi, Nakliyesi, Besi çiftlikleri ve diğer tüm sektörleri ile birlikte düşünüldüğünde yaklaşık 10 milyon insanı ilgilendiren bir konudur.

Konunun çok önemli bir başka boyutu ise Şeker Pancarı bitkisi ülkemiz genetik kaynaklarından olmasıdır. Şeker Pancarı tohumculuğunda çok önemli adımlar atılmaya başlamışken, bu özelleştirme bu çabalarında son bulması anlamına gelecektir.

İlk etapta satılması düşünülen Afyon, Alpullu, Bor, Burdur, Çorum, Elbistan, Erzincan, Erzurum, Ilgın, Kastamonu, Kırşehir, Muş, Turhal ve Yozgat şeker fabrikaları ile Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş.'nin şeker kotası yaklaşık 1 milyon ton azalarak 500 bin tona gerileyecektir. 
Türkiye'de yaklaşık yıllık 2.200.000 ton şeker tüketilmektedir, bunun % 15'i nişasta bazlı şeker yani nişasta bazlı şeker yani Fruktoz ve Glikoz, yaklaşık %85'i pancar şekeri yani Sakkarozdur.

Şeker fabrikaları bize göre arazileri için satın alınacaklardır. Çünkü birçok şeker fabrikasının şehirlerin içerisinde kalmış çok kıymetli arazileri bulunmaktadır.

Fabrikalarının satışının ihale şartlarında 5 yıl çalıştırılması şartı bulunmaktadır. Özelleştirilen fabrikaların"zarar ediyoruz" bahanesine sığınarak, ileride 5 yıldan sonraki süreçte, kapanması halinde yabancı lobilerin de baskısıyla nişasta bazlı şekerlere tahsis edilen kota miktarı daha da artırılacaktır.

Bu nedenle Ziraat Mühendisleri Odası Kahramanmaraş Şubesi olarak şeker pancarından şeker üretimi yapan fabrikalarımızın ve çiftçilerimizin desteklenmesi, ülkenin şeker ihtiyacının ülke içerisinde yetiştirilen şeker pancarından karşılanması gerekliliğini savunuyor ve illaki satılacaksa, Pankobirlik'e veya bölgesel olarak her şeker fabrikası ayrı ayrı değerlendirilerek, Pancar Üreticileri Kooperatifleri, Ticaret ve Sanayi Odaları ve hatta Fabrika Çalışanlarının ortak girişimlerine yani şeker pancarı çiftçisine ve üreticisine satılmasını istiyoruz. Basın açıklamamız aynı zamanda bu çiftçi ve sanayici örgütlerine bölgelerindeki şeker fabrikalarına sahip çıkın çağrısıdır.