10 Ekim Cumartesi günü Ankara"da yapılan canlı bomba eylemini kınıyor ve bundan medet umanları lanetliyoruz. Türkiye"nin birliğine, dirliğine, huzuruna zarar vermek için patlatılmış bu bomba, bu defa, inşallah geri tepecektir. Türkiye"nin birlik ve düzeninin bozulmasından medet uman tüm şer odakları, devletin güçlü ellerinde yok olacaktır. 22 Temmuz"dan bu yana, eli kanlı örgütlerin anladığı dilden konuşan devlete, tüm gücümüzle destek vermeliyiz. Ne yazık ki! Demokrasi, insan hakları, hak ve hukuk konularında inanılmaz itina gösteren devleti; bu şefkati yüzünden aciz sandılar.

Devletin aciz olmadığı görülmüştür. Şer odakları ve uğursuz destekçileri, bir kere daha hayal kırıklığına uğrayacaklardır. Sonuna kadar, açılım fırsatını ve şefkati geri tepen kanlı ellere dersini veren, TSK ve Emniyet teşkilatımıza moral desteğimizi verir, Bir kere daha tüm milletimize baş sağlığı dilerim.

Bu acılı günlerimizde, rahmetli Şairimiz Şevket Yücel"in 1986 yılında yayınladığı "Umut Bir Gül Uzatırken" adlı kitabından, yine aynı isimli, hüzünlü bir şiirini okumanıza sunuyorum. Her ne olursan olsun "Umut" bizimde bitmeyen hazinemizdir.

           UMUT BİR GÜL UZATIRKEN

Nasıl da geçiyoruz bir zaman diliminden

Günlerin kanadı yaralı

Düşürmüşler uçarken

Oralarda bir karanlık dereye

Üstünde mor bir yalnızlık

Bunları düşününce

Ah neler duyuyorum

Bir boşluk

Bir yangın

Bir sızı

Sıkıntının yolları açık

Sevincin yolları kapalı

Nereye uzansam bir düğüm

Kalkıp gezinsem sarmıyor

Hani dudakta gülüşler

Hani güzelin yolcusu

Gene de bunlarla birlikte

Umut bir gül uzatıyor

Zamanın bahçesinden