Bilindiği üzere Sovyetler Birliği"nin dağılması sonucunda Asya Türk Cumhuriyetlerinde Devletimizin girişimleriyle açılan üniversitelerde uzun yıllar dekan yardımcısı ve dekan olarak görev yaptım. Güney Dağıstan Milli Güvenlik Kuruluna yıkıcı faaliyetler konusunda danışman olarak seçildim. Geçen uzun yıllar içinde hem Kazakistan"da hem de Azerbaycan, Dağıstan, Özbekistan, Kırgızistan ve Kazakistan Türk Cumhuriyetleri"nde zararlı cereyanların sistematik bir faaliyet içinde olduklarına şahit oldum. Gördüm ki, Sovyetler Birliği içinde Rusya"nın etkisiyle Türk"ten başka adlarla isimlendirilen bu cumhuriyetlerde, Sovyetlerin istilası altında uzun yıllar yaşamalarına rağmen bu insanlar tarihine, dinine örf ve geleneklerine, derin anlamı olan ulusal değerlerine, atasözlerine, bilgin ve arif kişilerin sözlerine, geleneksel kültürlerine son derece bağlı olmakla kalmamışlar; aynı zamanda da bu değerlerini gelecek kuşaklara taşımak için de gayret sarf etmişlerdir. Mahmut Kaşgari"nin "Halk değişir, adet değişmez" sözü bu ülke insanlarının belleğinde yer etmekle kalmamış aynı zamanda onları atalarına ve geleneklerine de sımsıkı bağlamıştır. Bunun içindir ki, bu ülkelerin gelenek ve görenekleri incelendiğinde görülür ki, onların gelenek ve görenekleri ile Anadolu Türklerinin gelenek ve göreneklerinde çok büyük benzerlikler vardır.
Sovyetlerin bütün çabalarına rağmen hala bu değerler varlığını sürdürmektedir. Ancak, Sovyetler Birliği"nin dağılması sonucunda muhtelif adlarla kurulan Türk Cumhuriyetlerinde dışarıdan gelen her dinden radikal gurupların sistematik bir faaliyet içinde oldukları da bilinmektedir. Bunlar içinde en çok dikkatimi çeken ve faaliyet alanlarını söz ve düşüncenin de ötesine taşıyan Batı emperyalizminin güdümünde çalışan misyonerlerdir. Bunların pek çok şehir ve köyde ibadethane adı altında kilise ve propaganda merkezleri açtıklarına ve her yaşta taraftar bulduklarına şahit olursunuz. Ayrıca bunların "dinler arası diyalog" taraftarları ile de çok yakın işbirliği içinde olduklarını da görürsünüz. Bunların stratejisi, dinî özgürlük, dinler arası diyalog, dinî uzlaşı ve halklar arası hoşgörü gibi medeni ve masum kavramların arkasına saklanarak söz konusu ülkeleri siyasi ve ekonomik yönden sömürmektir. Bir başka ifadeyle bunların hedefi dini bir amaç olarak kullanarak, Türk dünyası içinde dini rakipler(mezhep ayırımı) oluşturarak Müslümanları zayıflatmak, Türk devletlerinin yeniden vücut bulmalarına mani olmak, toparlayıcı vasfı olan değerleri zayıflatarak emperyalist güçlere hizmet etmek, zemin hazırlamaktır. Zira bu misyonerler bağlı oldukları devletin istihbarat elemanları ile sıkı bir işbirliği içindedirler ve hatta pek çoğu bir istihbarat elemanı olarak çalışmaktadır. (Devam Edecek)
