Bir ağabey vardı Allah rahmet eylesin, "Bir sefer kararmış kaderimiz, kasara vursak ağaracağı yok" derdi, kasar; dokunmuş kumaş, örgü türü ürünleri beyazlatmak için kullanılan bir ürün, çamaşır suyu gibi bir şey.
Durup dururken şimdi bunu niye yazdım değil mi? Doğru, yazmamın bir sebebi var, daha önce birçok benzerini yaşadığımız gibi bugün sabahleyin il müftülüğü yakınında bir bina yıkıyorlardı, etraf toz bulutundan görünmüyordu, bir apartman yıkılıyor, yıkımın güya üzerine göstermelik, bir musluğa takılı hortumdan su ne kadar akarsa o kadar su atılıyordu, bu konu defalarca yazıldı, yazılanları okuyorum ama bu yıkım ihalesini alan firmaların çalışmalarında hiçbir değişiklik olmadı, kimi yıkımlarda hiç su kullanılmadı, bu tozlu havayı bütün halk soludu, hasta olanlar oldu, olmayanlar da hasta adayı. Depremde vefat edenler etti, etmeyenler de bu, işini doğru yapmayan firmalar sayesinde belki hasta olacaklar.
Ne kadar işine kurnaz firma varsa hepsi Maraş’a dolmuşlar.
Depremin üzerinden iki buçuk yıl geçti, daha bir bu kadar zaman geçse bu gidişle bu yıkım ve yapım işleri bitmeyecek gibi. Tamam, bu bir afattı, buna kimsenin sözü olamaz ama işleri organize etmemin de bir yolu, yordamı olmalıdır. Şahsen benzer konuları yazmamak için çok direndim ama sessiz kalmak da haksızlığa uğrayanlara haksızlık olmaktadır.
Şehri artık toparlamak gerekir, biliyorum işi tamir etmek yenisini yapmaktan daha fazla zaman alır ama yapılması gerekenler de planlı yapılmadı, ana yollar bile nerede ki iki yıl trafiğe kapalı kaldı, bunu kim yaptı, firmalar yaptı, onlar parayı kolay kazanmanın yollarını seçti, eziyeti halk çekti yani iş tamamen firmaların inisiyatifine bırakıldı, artık hiç değilse doğru işler yapılmalıdır. Haksızlık yapanlar, yanlış davrananlar, depremin arkasına sığınmayı bırakmalıdırlar. İpin ucu kaçtı mı toparlamak zor olur, konteynırlara bir düzen verilmesi gerekirken bir taraftan hâlâ konteynırlar yerleşterilmektedir, kimin kaç tane, nerede konteynırı var kim biliyor? Geçen yıl bir ürün aldım, işletmeciye de olmazsa getiririm dedim, o da tamam dedi, ürün olmadı, ertesi gün saat 9 gibi vardım, iş yeri henüz açılmamış, gidip gelmektense biraz bekleyeyim dedim, bekledim gelmedi, bekledim gelmedi, nihayet saat 11.00 e doğru geldi, çok geç geldiniz deyince, aşağıda da bir iş yerim var, orayı açtım, düzene koydum, ancak dedi, durum bu işte, kimin haberi var? Bir konteynır bulan sokakları, caddeleri işgal ediyor ara yollar iş makineleri ile dolu, burası bir şehir mi diyesi geliyor insanın, sonra da bu kişilerle diğer kişiler arasında tartışma oluyor, insanın tüyleri ürperiyor, yol verme, park etme meselesinden adamlar darp ediliyor hatta ölümlü kavgalar oluyor, işini doğru ve olması gereken gibi yapmayıp bu olaylara sebebiyet veren herkesin bu olaylarda vebali vardır.
Yanlışa fırsat veren yanlışı yapmış gibidir.
Maraş'ın kara kaderini kasara vursalar ağarmayacak mı? Benim bile inanasım geliyor bu söze !
Bildiğim bir şey varsa Maraş'ın ve Türkiye'nin artık kendine gelmesi gerekir.
