Bükreş, Romanya"nın başkenti, süregelen kentsel dönüşümüne rağmen komünizmin kir tabakasını üzerinden henüz tamamen atamamış, külrengi bir şehirdir. Yarısı modern, yarısı geçmişte takılıp kalan bu şehri renklendiren nadide şeylerden biri, sokak okurlarıdır. Zaman mekan tanımaksızın ellerinden kitabı eksik etmeyen bu güzel insanlar, robot misali yaşamını sürdüren gri kalabalığın içinde, kurak tarlada birer çiçek gibi göze çarpıcıdırlar. Aralarında genci de, ihtiyarı da, zengini de, fakiri de var. Sabahın erken saatlerinde işe veya okula giderken çeşitli ulaşım vasıtalarında ellerindeki kitabı adeta uykuyu açmak için kahve, çay yudumlar gibi okuyan, oğle saatlerinde parklarda, göl kenarında, müzelerin, Milli Tiyatrosu"nun merdivenlerinde güneşin tadını çıkara çıkara yemek yerine edebiyat tüketen, akşamları da cafelerde, restoranlarda etraftaki gürültüye aldırmadan bir romanın sunduğu dünyanın içine çekilen o insanlar, tekdüze hayata meydan okuyan bilgi savaşçılarıdır. Bu insanlardan sadece başkentte değil, Romanya"nın başka şehirlerinde de var. Hatta Cluj şehrinde, kitap okuyanlar belediye otobüslerine ücretsiz binebilirlermiş. Bu uygulama, sadece kitap kurtlarına kolaylık olarak değil, diğer insanları da okumaya teşvik etmek için düşünülmüş güzel bir projedir.
Ne yazık ki Kahramanmaraş"a taşındığımdan beri, Türkiye"nin başka şehirlerinde de çok az gördüğüm o güzel kitap kurtlarına hasret kaldım. Peki burada insanlar neden kitap okumaz ? Ya da daha doğrusu, neden dışarıda, açık havada kitap okuyan yok ? Şehrin bazı yerlerinde gördüğüm kitap kumbaraları ve senede bir kez düzenlenen kitap fuarı, kitap okuma konusunda umut yeşerten projelerdir. Çocuklara yapabileceğimiz en büyük iyilik, onlara kitap okuma alışkanlığını vesevdasını aşılamaktır, çünkü çocuklukta başlayan kitap sevdası bir ömür sürer ve kitap okuyan bir çocuk, illeride düşünen, kendini geliştiren ve ülkesinin de gelişimine el atan bir birey olur. Kahramanmaraş"ın namevcut sokak okurlarına gelince, bence örnek en etkili silahtır. Evlerinde kitap okuyan insanlar dışarı çıkınca da kitaplarını yanlarına alıp kamu yerlerinde okusa, ilk başlarda şüpheci bakışlarla karşılansalar bile, eminim zamanla örnek olup başkalarını da okumaya teşvik ederler. Kahramanmaraş"ın da sokak okurlarıyla dolu bir yer olacağı umuduyla, tüm kitap sevdalılarını selamlıyorum...
INGILIZCE
The City"s Bookworms
Bucharest, Romania"s capital is a grey city that hasn"t been able yet to completely shake off communism"s filth layer, despite the ongoing urban renewal. One of the rare things that color this half modern, half stuck-in-the-past city is the street reader. These beautiful people that always have a book in their hands, regardless of time and place, are as striking as flowers on a barren field, in the grey crowd that leads its robotic existence. Among them, there are both young and old, both rich and poor people. Those who read their books as if sipping tea or coffee to wake up early in the morning, in various means of transportation, while going to work or to school, those who consume literature instead of food at noon in parks, on the bank of the lake, on the stairs of museums and of the National Theatre, enjoying the sun, and those who escape into a novel"s world in the evening, in cafes and restaurants, without minding the noise around them, those people are knowledge warriors who defy the monotonous life. Those people exist not only in the capital city, but also in other cities in Romania. In fact, in Cluj, those who read books can ride the municipal buses free of charge. This implementation is not just a convenience for bookworms, but a beautiful project designed to also stimulate the others to read.
Unfortunately, since I moved to Kahramanmaraş, I long for those beautiful bookworms that I scarcely saw in other cities in Turkey as well. But why don"t people read books here ? Or rather, why doesn"t anyone read outdoors, in the open air ? The book-collecting boxes I saw in some places in the city and the book fair organized once a year are projects that revive hope for reading. The biggest favor we can do children is instill in them the habit of reading and the love for books, because the love for books that begins during childhood lasts a lifetime and a child who reads will later be an individual who thinks, who improves himself and who also contributes to the advancement of his country. As for Kahramanmaraş"s inexistent street readers, I think example is the most effective weapon. İf people who read at home also took their books with them when going outside and read in public places, although they would be greeted with skeptical glances at first, I"m sure they would become an example in time and they would also encourage others to read. Hoping that Kahramanmaraş will be a place full of street readers, I salute all book lovers...