Yenilendikçe Eskiye Dönen

Her adımda hissedilen duygu farklı oluyor doğusu bu şehirde. Eskiyen yollardan mı başlasam, yoksa kaldırımlardan mı, ya da insanları mı göz önüne sürsem bilemedim doğrusu…

Her şehirde bir takım insanlar tarafından tercih edilen, mesken edilen yerler vardır. Kimi zaman kaldırımlarla, arabalarla, yollarla dolu olur bu mekân, kimi zaman ise banklarla, çimlerle, ağaçlarla…

Kaldırımlarda insanların, yollarda araçların dolup taştığı, adeta insan seli olan bir yer tahayyül edin ve hissetmeye çalışın o hengâmeyi. Trafik sıkışmış kornalar çalıyor, karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir teyze görüyorsunuz ve aniden bir bebek sesi geliyor kulağınıza, karşınızdaki adam:

"Dikkat etsene kardeşim". diyor, tam yolunuza devam ediyorsunuz küçük bir çocuk mendil almanız için duygulu gözlerle size uzanıyor, almadan edemiyorsunuz. Yan tarafınızda ki lokantanın yemek kokusu mu burnunuza gelen, yoksa arabaların çıkarttığı kirli gazlar mı bilemiyorsunuz. Gözleriniz bebek arabasını kaldırıma çıkarmaya çalışan anneye takılıyor, yardım etmek için uzanıyorsunuz. Ağır adımlarla yolunuza devam ediyorsunuz, karşıdan karşıya geçeceksiniz, bir anda kulağınız yanınızda ki tuhaf giyimli gencin konuşmasına takılıyor, sürekli birilerinden bahsediyor.  Herkesin işi var, her insanın bir telaşı, yetişmesi gereken bir mekânı var. Kimiler hariç tabi, onlar sadece yürüyorlar...

Zaman zaman biraz soluklanmak ister insan, oturabileceği bir bank, ya da ağaç gölgesi arar. Mesken edilen mekânlar vardır şehirlerde, özellikle biraz sakin olduğu için tercih edilen, aşırı gürültüsü olmayan, telaştan uzak yerler. Siz oturursunuz bir köşede, belki bir ağaca yaslanmış vaziyette, gözlersiniz olan biteni. Karşıda salep satan bir adam, o adamın yanında sohbet peşinde geveze ihtiyarlar, biraz uzağında ayakkabı boyamaya çalışan gençler, az ötede tatlı satan, beyaz sakallı yaşlı amca. aniden yanınıza bir ihtiyar geliyor ve sizinle sohbet etmeye çalışıyor, bir iki cümleden sonra da onun arkadaşı geliyor, havadan sudan anlatıp gidiyor. Ne olduğunu anlayamıyorsunuz.

İnsanlar telaş ve çaba içerisinde bir yerde, diğer yerde unutulmuşluğun ve kaygısızlığın esintisi hakim. Aslında hepsi bir yerde, ama bize göre ayrı yerlerde. Peki ya siz, şimdi neredesiniz, yarın nerede olacaksınız. Dönüp baktığında insan kendine, hayatına, aslında önce bir gürültünün, ardından da koca bir sakinliğin içinde. Her an yenilenen ve yenilendikçe de eskiye dönen bir bedenin içinde…